Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD), okyanus ekonomisinin geleceğini şekillendirecek önemli bulguları içeren “2050’ye Doğru Okyanus Ekonomisi” başlıklı raporunu yayımladı.
Rapora göre, dünya yüzeyinin yüzde 71’ini ve biyosferin yüzde 90’ını kapsayan okyanuslar, üç milyardan fazla insanın gıda güvenliğini sağlamakla kalmıyor, aynı zamanda küresel mal taşımacılığının yüzde 80’ini gerçekleştiriyor. Deniz kabloları ise uluslararası internet trafiğinin yüzde 98’ini taşımaktadır.
Eğer bir ülke olsaydı, okyanus ekonomisi, dünyanın en büyük 5’inci ekonomisi konumunda olacaktı. 1995 yılında 1,3 trilyon dolar olan küresel okyanus ekonomisi, 2020’de iki katına çıkarak 2,6 trilyon dolara yükseldi ve yıllık ortalama yüzde 2,8 büyüme kaydetti.
Okyanus ekonomisinde istihdam edilen kişi sayısı, 2006 yılında 151 milyon ile zirveye ulaşmışken, Kovid-19 sürecinde bu rakam 101 milyona kadar düşmüştür; ancak sonrasında yeniden bir toparlanma sürecine girmiştir.
1995-2020 döneminde küresel okyanus ekonomisindeki büyümenin yüzde 75’inden fazlası Asya ve Pasifik ülkelerinden kaynaklanmıştır.
Doğu Asya, tek başına küresel okyanus ekonomisindeki büyümenin yüzde 56’sını oluşturarak önemli bir rol üstlenmektedir. Avrupa ve Kuzey Amerika’daki büyüme ise daha yavaş gerçekleşmiştir.
Çin, ABD, Japonya, Norveç ve Birleşik Krallık, bu dönemde en büyük okyanus ekonomilerine sahip ülkeler olarak öne çıkmıştır.
Küresel okyanus ekonomisindeki büyümeye, turizm, açık deniz petrol ve gaz çıkarımı, gemi inşası ve açık deniz rüzgar enerjisi gibi birçok sektör katkı sağlamaktadır.
Tarihsel eğilimlerin devam etmesi durumunda, küresel okyanus ekonomisi 2050 yılına kadar 1995’e kıyasla yaklaşık 4 kat daha büyük bir hacme ulaşabilir. Ancak bu büyümenin sürdürülebilmesi için gerekli politika önlemlerinin bir an önce alınması gerekmektedir.
Gerekli önlemler alınmadığı takdirde, 2050 yılına kadar küresel okyanus ekonomisini büyük ölçüde etkileyecek aksaklıklar meydana gelebilir. Bu aksaklıklar, büyümeyi yavaşlatabilir ve hatta durdurabilir.
Nüfus artışı, iklim değişikliği ve çevresel baskılar gibi birçok faktör, okyanus sağlığını ve ekonomisinin gelecekteki büyüme yönünü belirleyecektir.
OECD, politika yapıcıların okyanus yönetişimini güçlendirmesi, teknolojik yenilikleri teşvik etmesi ve gelişmekte olan ülkelerin küresel değer zincirlerine dahil edilmesini sağlaması gerektiğini vurguluyor. Bu şekilde, sürdürülebilir bir okyanus ekonomisinin temelleri atılabilir.
