Uzun süredir Türkiye'nin eğitim merkezi olarak anılan canlı metropol İstanbul, öğrencilerin şehirde yüksek öğrenime devam etme tercihinde gözle görülür bir düşüş görülmesi nedeniyle endişe verici bir trendle karşı karşıya.
Tutumdaki değişim, sismik aktiviteye ilişkin artan endişe, aşırı kalabalık ve artan yaşam maliyeti de dahil olmak üzere çok sayıda faktöre bağlanıyor.
60 yükseköğretim kurumuna yayılmış 1,5 milyon üniversite öğrencisine ev sahipliği yapan İstanbul, Türkiye'nin eğitim merkezi olarak prestijli bir konuma sahip. Ancak son yıllarda, caydırıcı olarak gösterilen bazı acil kaygılarla birlikte, şehrin potansiyel öğrenciler için cazibesinde gözle görülür bir azalmaya tanık olundu.
Eğitimci Salim Ünsal'ın verdiği bilgiye göre, 2023 Yükseköğretim Kurumları Sınavı'nda (YKS) İstanbul üniversitelerindeki kontenjan sayısı bir önceki yıla göre 169 binden 180 bine çıkmasına rağmen, yapılan tercih sayısında yüzde 25,5 gibi ciddi bir düşüş yaşandı.
Tercih eğilimlerinin değişmesinde birçok etkenin bulunduğunu belirten Ünsal, şöyle konuştu: "Üniversitelerde tercih sayısı en çok İstanbul, Ankara, İzmir ve Antalya'da azaldı. Bunun metropollerdeki yaşam koşullarının zor olmasından kaynaklandığını düşünüyoruz. "
Ünsal, İstanbul'a akışı engelleyen en önemli sorunun ekonomi ve konut sorunu olduğunu vurguladı.
"Beklenen Marmara depremi ve göçmen yoğunluğunun yarattığı güvenlik sorunu da İstanbul'dan kaçma nedenleri arasında yer alıyor."
Çelikel Eğitim Vakfı'nın hazırladığı "İstanbul'da Üniversiteli Olmak" raporunda aylık ortalama konut maliyetinin 6 bin TL olduğu, öğrencilerin büyük çoğunluğunun yaşadıkları yerden memnun olmadığı belirtildi.
Rapora göre öğrencilerin yaklaşık yüzde 35'i devlet yurtlarında, yüzde 11,06'sı özel yurtlarda, yüzde 33,5'i aile evlerinde, yüzde 7,87'si ise oda arkadaşlarıyla birlikte kirada yaşıyor.
Raporda ayrıca aylık ortalama yemek masrafının 3.250 TL, bir öğrencinin sosyalleşme maliyetinin ise 2.130 TL olduğu belirtildi.
Aylık harcamaları 10 bin TL'yi aşan öğrenciler, yemek için üniversite masasını, kendi termosunda kahveyi, kıyafet ve kitap için ikinci el malzemeyi, sosyalleşme için ise kampüs ve evleri tercih ederek maliyetten tasarruf sağlıyor.
Bazı öğrenciler eğitimlerini ve yaşam masraflarını karşılamak için yarı zamanlı işlerde çalışıyorlar. Ancak raporda, çalışan 10 öğrenciden 5'inin çalışma hayatının eğitim ve sosyal hayatını olumsuz etkilediğine dikkat çekildi.
