19. yüzyıl ortalarından 20. yüzyıl başlarına kadar süren Yetim Treni Hareketi, ABD tarihinin en karanlık dönemlerinden birine ışık tutuyor. Bu süreçte, yaklaşık 200 bin çocuk büyük şehirlerden alınarak Orta Batı’daki ailelere “ücretsiz iş gücü” olarak gönderildi. Çocuklar, fiziksel özelliklerine göre seçilerek trenlerle taşındı ve çoğu zaman ailelerinden koparılarak kimliksizleştirildi. Uzmanlar, bu uygulamanın modern koruyucu aile sisteminin zayıf temellerini oluşturduğunu savunuyor. İşte bu trajik hikayenin detayları:
Köle Gibi Verildiler
1854-1929 yılları arasında gerçekleştirilen Yetim Treni Hareketi, Children’s Aid Society (CAS) tarafından başlatıldı. Bu girişim, sokaklarda yaşayan veya terk edilmiş çocukların çiftçiler tarafından sahiplenilmesini hedefliyordu. Ancak, bu süreçte birçok çocuk istismar edildi ve kimlikleri olmadan belirsiz bir yaşam sürmek zorunda bırakıldı. Tarihe kara leke olarak geçen bu dönem boyunca, 75 yıl içinde yaklaşık 200 bin çocuk, özellikle New York ve Boston’dan alınıp Orta Batı eyaletlerine “ücretsiz çocuk emeği” olarak gönderildi. Çocuklar, fiziksel özelliklerine göre seçilip bir köle pazarında sergilenir gibi sunuldular. Ailelerin referansları ve maddi durumları göz önünde bulundurulmadan çocuklar alınmaya devam etti.
Ailelerinden Kopardılar
Ünlü akademisyen Howard Zinn gibi tarihçiler, bu süreci “kapitalizmin korkunç çocuk istismarı” olarak nitelendiriyor. Çocukların büyük bir kısmının aslında aileleri vardı; birçok çocuk aşırı yoksulluk, işsizlik veya aile içi şiddet nedeniyle sokaklarda yaşıyordu. Medya, programın uygulanmaya başlamasıyla birlikte çocukların rızası olmadan zorla trenlere bindirildiğini ve birçok çocuğun resmi görevliler tarafından ailelerinden ayrıldığını ortaya çıkardı.
Siparişe Göre Bebek
Program kapsamında çocukların büyük bir kısmı Indiana, Michigan, Illinois ve Iowa eyaletlerine gönderildi. Daha sonra ‘Merhamet Trenleri’ adlı bir başka program eklendi. Bu programla, sokakta bırakılan bebekler Katolik ailelerin yanına yerleştirildi. Mayıs 1912’de New York Times, bazı ailelerin çocukları ya da bebekleri “ten ve göz rengine göre sipariş ettiklerini” duyurdu. Uzmanlar, çocukların dişlerine bakıldığını ve fiziksel güçlerinin eziyet gibi uygulamalarla test edildiğini belirtiyor.
Engelli Çocuklar Kayıp
Minnesota Eyalet Islah ve Hayır Kurumu’nun 1880-1883 yılları arasında yaptığı incelemeye göre, engelli, hasta veya farklı diller konuşan çocukların çoğu hiçbir aileye verilemedi. Bu çocukların akıbeti hakkında ise hiçbir bilgi bulunmuyor. CAS Vakfı, program sonunda çocukların %5’inin “çeşitli gerekçelerden dolayı hayatını kaybettiğini” açıklasa da tarihçiler bu rakamın çok daha yüksek olduğunu ileri sürüyor.
Kaynak: Web Özel
