Türkiye, 6 Şubat depremlerinin üzerinden iki yıl geçti. Ancak, afetin yarattığı zorluklar, özellikle engelli bireyler için hâlâ devam ediyor. Konteyner kentlerdeki erişilebilir yaşam alanlarının yetersizliği, medikal malzeme eksiklikleri ve sosyal izolasyon, bu bireylerin en büyük sorunları arasında yer alıyor. Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği (TOFD), depremin ilk gününden itibaren sahada yürüttüğü çalışmalarla, engelli bireylerin temel ihtiyaçlarını karşılamaya devam ediyor. Dernek, gerçekleştirdiği saha çalışmaları kapsamında akülü ve manuel tekerlekli sandalyeler, havalı minderler, banyo-tuvalet sandalyeleri ve özel lazımlıklı sandalyeler gibi kritik medikal ekipmanları engelli bireylere ulaştırmanın yanı sıra, psikososyal ve hukuki destek arayan bireylere online danışmanlık hizmeti sunarak ihtiyaç sahiplerine rehberlik ediyor.
“Deprem Bölgesinde Hayat, Engelli Bireyler İçin Çok Daha Zor”
Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği Genel Başkanı Fatih Sinav, deprem bölgesindeki engelli bireylerin karşılaştığı zorluklara dikkat çekerek, “Deprem bölgesinde hayat, engelli bireyler için çok daha zor. Erişilebilir konut eksikliği, medikal malzemelere ulaşım zorluğu, istihdamın neredeyse sıfıra inmesi ve sosyal izolasyon gibi sorunlarla karşı karşıyalar. TOFD olarak, depremin ardından bu insanları unutmadık ve onların sesi olmaya devam ediyoruz. En büyük eksikliklerden biri, engelli bireylere yönelik uzun vadeli destek mekanizmalarının hâlâ oluşturulmamış olması. Engelli bireylerin temel haklarına erişimini sağlamak için kamu kurumları, özel sektör ve sivil toplum kuruluşlarını daha fazla iş birliği yapmaya davet ediyoruz.” dedi.
“Temel İhtiyaçlarını Karşılamakta Güçlük Çekiyorlar”
Fatih Sinav, “Deprem sonrası sahada birebir görüştüğümüz engelli vatandaşlarımızın en büyük ihtiyacı hala temel medikal malzemelere erişim. Hasta bezi, sonda, havalı minder, hasta taşıma lifti, akülü ve manuel sandalyeler gibi hayati ekipmanlara bile ulaşmakta zorluk çekiyorlar. Bu malzemeler, bir engelli birey için sadece konfor meselesi değil, doğrudan yaşam kalitesini etkileyen unsurlar. Ayrıca, erişilebilir konut eksikliği de büyük bir problem. Konteyner kentlerde kalan engelli bireyler için yaşam, fiziksel koşullar nedeniyle daha da zor hale geliyor. Sosyal hayata katılmak bir yana, günlük temel ihtiyaçlarını karşılamakta güçlük çekiyorlar.” şeklinde konuştu.
“Engelli Bireylerin İstihdamı Neredeyse Sıfıra Düştü”
Fatih Sinav, istihdam konusunun ayrı bir sorun olduğunu belirterek, “Sahada yaptığımız incelemelerde, Hatay’da engelli bireylerin istihdam oranının neredeyse sıfıra düştüğünü tespit ettik. İş bulmak bir yana, çalışabilecekleri fiziksel koşullar bile sağlanmıyor. Engelli bireyler, iş hayatına kazandırılmadıkça ekonomik bağımsızlıklarını kaybediyorlar ve tamamen yardıma bağımlı hale geliyorlar. Ayrıca, psikososyal destek ihtiyacı da görmezden gelinemeyecek bir gerçek. Yalnızlık, travma ve depresyon gibi psikolojik zorluklarla mücadele eden engelli bireylerin bu süreçte daha fazla psikolojik desteğe ihtiyacı var. Ne yazık ki bu alanda verilen hizmetler de yetersiz. TOFD olarak, bu ihtiyaçları karşılamak adına psikososyal ve hukuki destek hizmetlerimizi online olarak sunuyoruz, ancak daha geniş çaplı destek mekanizmalarına ihtiyacımız var.” ifadelerini kullandı.
