MÜKEMMEL GÜNLER
(Perfect Days)
Tokyo’da bir tuvalet temizleyicisi olan Hirayama (Koji Yakusho), sadece kasetlerden müzik dinlemeyi tercih eden, interneti olmayan ve akıllı telefon kullanmayan bir adamdır. Dijital çağın sunduğu tüm olanaklardan uzak durma kararı almış olan Hirayama’nın bu tercihinin nedenini ve ne zaman aldığını asla öğrenemeyiz. Ancak film boyunca, hayatındaki ‘fazlalıklar’dan kurtulma isteği net bir şekilde ortaya çıkar. Beklentisizlik üzerine kurulu bir mutluluk anlayışına sahip olan Hirayama, sadece maddi değil, aynı zamanda manevi yüklerden de arınmış görünmektedir. Günlerinin birbirine benzemesinden rahatsız olmaması ve hayatında hareket ya da heyecan aramaması dikkat çekicidir. Şehir hayatının ortasında olmasına rağmen doğanın, gün ışığının ve rüzgarın tadını çıkararak, hayatın bir parçası olmanın yeterli olduğunu düşünmektedir. Onun iç huzuru, izleyiciye de bir rahatlama hissi vermektedir. Ancak ‘Mükemmel Günler’, sadece mutluluğu ve huzuru değil, aynı zamanda geçmişte yaşanan acıların ve kaybedilen zamanın hüznünü de yansıtır. Yönetmen Wim Wenders, 1968 kuşağının ve ‘analog çağı’nın izlerini taşıyan bu filmde, 21. yüzyılın acımasız gerçeklerini sorguluyor. Film, içinde yaşadığımız çağın gizli antagonisti olarak karşımıza çıkıyor. (MUBI)
