35 yaşındaki engelli Gökhan Bürelli, babasını kaybettikten sonra yalnız kalmış ve 4 yıl boyunca sokaklarda hayatta kalmaya çalıştıktan sonra, devletin desteği ile Kuşlubahçe Mahallesi‘nde bir ev tutmayı başardı. Kendisine bağlanan engelli maaşıyla geçinen Bürelli, evinin camına “Bu evde mutluluk var” yazarak huzurlu bir yaşam sürmeyi hedefliyor. Ancak son 3 yıldır, zorba gençlerin saldırıları ile karşı karşıya kalıyor.
Evine defalarca taş atılan ve camları kırılan Bürelli, her saldırının ardından korkularının arttığını ifade ediyor. Engelli maaşı ile başka bir ev tutmanın mümkün olmadığını belirten Bürelli, evinin önüne güvenlik kamerası taktırdığını ve her saldırı sonrası emniyete başvuruda bulunduğunu, bir kişi hakkında dava açtığını aktardı.
“Engelliyim ama huzur içinde yaşamaya benim de hakkım var”
Bürelli, hayatında yaşadığı zorlukları şöyle dile getirdi: “4 yıl dışarıda yaşadım. Daha sonra ev tuttum ve 3 yıldır burada yaşıyorum. Sadece engelli maaşım var ve onunla geçiniyorum. Belediyemiz yemek ve erzak getiriyor. Ancak son 3 yıl boyunca aşağı mahallenin çocukları haftada 2-3 gün evime taş atıyor. Camlarım kırılıyor, Sosyal Yardımlaşma Vakfı’ndan yardım alarak camımı yaptırdım. Kamera taktırdım ama Spil Mahallesi’nin gençleri, engelli olduğum için bana rahatsızlık vermekten vazgeçmiyor. Kimsem yok, karakola gidip şikayette bulunuyorum ama can güvenliğim yok. En son 27 Temmuz akşamı 5-6 kişi gelip taş attılar ve kaçtılar. Daha sonra 112 Acil Çağrı Merkezi’nden polisi aradım ama cam kırılması gibi bir hasar olmadığı için işlem yapılmadı. Namaz kılarken taş geldiğinde büyük bir korku yaşıyorum. Gece 04:00’te yattım ve sürekli ‘Acaba yine gelecekler mi?’ korkusuyla uykusuz kalıyorum. Pencereme ‘Bu evde mutluluk var’ yazdırdım. Mutluyum ama huzursuzum, sürekli bir korku var. Lütfen diğer insanlar gibi bu huzuru bana çok görmeyin.”
