“Her an kapımı çalabileceklerini biliyorum ama çekime devam edeceğim. Hayatla yüzleşmeme yardımcı oluyor. Ve hayatta kal.
REKLAMCILIKHamas liderliğindeki Filistinli militan grupların Gazze Şeridi'nden İsrail'e yönelik geniş çaplı saldırısının ardından İsrail-Filistin çatışması manşetlere çıkarken, Euronews Culture, ikili arasındaki gerilimi vurgulayan ve izleyicilere yardımcı olmayı amaçlayan filmleri yeniden ele alıyor. tarihi anlayın.
Çatışmanın çok uzun süredir devam etmesi ve konuyla ilgili herhangi bir konuşma veya sinematik tasvirin her zaman öfkeli tiradlara yol açması göz korkutucu bir görev.
Ancak merhum Roger Ebert'in bir zamanlar söylediği gibi, filmler "empati üreten bir makine gibidir". Bu nedenle, bu listenin kapsamlı olduğuna asla inanmasak da, bu son filmler – sanatsal değerlerinin yanı sıra – harika bir yer. farklı bakış açılarını anlamaya yardımcı olmaya ve izleyicileri Orta Doğu'da olup bitenler konusunda eğitmeye başlamak ve en iyi ihtimalle onlar da empati yaratmak.
Kronolojik olarak ilerliyoruz.
Şimdi Cennet (2005)
Paradise Now, İsrail'de bir intihar saldırısına hazırlanan iki Filistinli adam Said ve Khaled'i konu alan psikolojik bir dramadır. Dini veya politik değillerdir ve asla fanatik olarak tasvir edilmezler. Birlikte son günlerini yaşayan iki arkadaştırlar. İsrail sınırına yakın bir yerde ayrıldıklarında komploları ortaya çıkar ve bu da onların kararlarını sorgulamalarına yol açar.
Filistinli-Hollandalı film yapımcısı Hany Abu-Assad'ın yönettiği film, intihar bombacısının bakış açısına nadir bir bakış sunuyor ve konuyu incelikli, sürükleyici ve çoğu zaman dokunaklı bir şekilde ele alıyor. Kolay bir izleme değil ama ahlaki bir yargıya varmak yerine izleyicinin önyargılı fikirlerine meydan okumasına, bir gerçeklikle boğuşmasına olanak tanıyor ve şiddet kullanımını eleştiren Filistinlilerin sesinin parlamasına izin verecek yeterli bağlamı sağlıyor.
Film, Yabancı Dilde En İyi Film dalında Altın Küre ödülünü kazandı ve Oscar'a aday gösterilen ilk Filistin filmi oldu. Bu durum protestolara yol açtı ve bazı gruplar, filmin terör eylemlerinde sivilleri öldürmeyi teşvik ettiği gerekçesiyle Akademi'den filmin diskalifiye edilmesini talep etti. Film hiçbir şekilde bunu yapmıyor ve Hany Abu-Assad Altın Küre'deki kabul konuşmasında, ödülün "Filistinlilerin özgürlüklerini ve eşitliğini kayıtsız şartsız hak ettiklerinin tanınması" olmasını umduğunu söyledi. Ayrıca filmin İsrailli-Yahudi yapımcısı Amir Harel "Film farkındalık yaratıyorsa veya gerçeğin farklı bir yönünü sunuyorsa bu önemli bir şey."
Abu-Assad ayrıca, evlenmeyi planladığı kadını ziyaret etmek için Batı Şeria bariyerini tırmanan Filistinli bir fırıncıyı konu alan çarpıcı Omar filmini de yönetti. Bu, zaman ayırmaya değer, canlandırıcı bir suç dramasına dönüşen bir romantizm.
Beşir'le Vals (2008)
Ari Folman'ın yazıp yönettiği bu animasyonlu savaş belgesel draması, Folman'ın 1982 Lübnan Savaşı sırasında bir asker olarak yaşadığı deneyimin bastırılmış anılarını arayışını anlatıyor. Bu anı ve anlam arayışında film, savaşların yararsızlığını ve çatışmanın travmasına dair bir açıklamayı araştırıyor.
Sanatçı David Polonsky'nin animasyonuyla konuya yenilikçi yaklaşım , Waltz with Bashir'i formu neredeyse çelişkili görünen inanılmaz derecede ilgi çekici bir saat haline getiriyor. Ancak bu animasyonlu belgesel geleneklere meydan okuyor ve canlı, bazen rüya gibi, savaş karşıtı bir film.
O zamanlar filmin, bazılarının İsrail'in "ateş etme ve ağlama" geleneği olarak adlandırdığı şeye dayandığı yönünde bazı eleştiriler vardı; bu Folman'ın itiraz ettiği bir şeydi. Bu , Waltz with Bashir'in Altın Küre'de En İyi Yabancı Film ödülünü kazanmasına ve Yabancı Dilde En İyi Film Oscar'ına aday gösterilen ilk animasyon filmi olmasına engel olmadı. Ayrıca Max Ritcher'ın, besteciye Avrupa Film Ödülleri'nde En İyi Besteci ödülünü kazandıran büyüleyici müziği de dikkate değerdir.
Limon Ağacı (2008)
Filistinli bir köyden dul bir kadın olan Salma, limon bahçesinde geçimini sağlıyor. Bu onun tek gelir kaynağıdır. İsrail Savunma Bakanı Navon, İsrail'i Batı Şeria'nın işgal altındaki topraklarından ayıran Yeşil Hat üzerindeki mülküyle sınırı paylaşan bir eve onun yanına taşındığında, güvenlik ekibi ağaçların zarar verebileceği için korunun yıkılmasını talep ediyor. teröristleri gizleyin. Salma boyun eğmeyi reddediyor ve davasını Yüksek Mahkeme'ye götürmesi için bir avukat tutuyor, bu da uluslararası ilgiyi üzerine çekiyor.
İsrailli film yapımcısı Eran Riklis'in yönettiği Limon Ağacı , komşusunun bağlarına göz diken İsrail Kralı'nın Eski Ahit hikayesini yeniden anlatan güzel bir benzetme olarak ikiye katlanan sürükleyici bir hikaye. Etkileyici bir şekilde hiçbir taraf seçilmiyor; İsrailliler kibirli, Filistinliler ise inatçı. Lemon Tree'nin kalbinde, her iki insan arasındaki bölünmeleri ortaya çıkaran oldukça insani bir hikaye var. Yine aynı yıl vizyona giren Beşir'le Vals ile aynı etkiyi yaratmayabilir ama her zaman harika olan Hiam Abbass'ın olağanüstü performansı sayesinde işe yarayan basit bir masaldır.
5 Kırık Kamera (2011)
Emad Burnat ve Guy Davidi'nin mutlaka izlenmesi gereken bu belgeseli, İsrail ordusunun eylemlerine karşı şiddet içermeyen direnişin samimi bir öyküsü. Burnat, beş yıllık bir süre boyunca evinin dışında yaşanan kaotik sahneleri ailesinin video kamerasına kaydediyor. Amatör belgeselci, kendisinin ve ailesinin yaşadığı ve İsrail yerleşimlerinin işgal edilmesi tehlikesiyle karşı karşıya olan Batı Şeria'daki Bil'in kasabasındaki hayata kişisel bir bakış sunuyor. Kamerasının bir güçlenme aracı olduğunun farkına varan Burnat, bunun aynı zamanda topluluğunu birleştirmenin de bir yolu olduğunun farkına varır.
“İyileşmek için film çekiyorum” diyor. “Her an kapımı çalabileceklerini biliyorum ama çekime devam edeceğim. Hayatla yüzleşmeme yardımcı oluyor. Ve hayatta kal.
5 Kırık Kamera (adını beş yıllık dönemde parçalanan kameralardan alıyor) politik ve sinemasal aktivizmin hayati bir eseri. Dahası, zulüm gören bir hayata ve ev dediğiniz yerden mülksüzleştirilen birinin nasıl hayatta kaldığına dair ilk elden tanıklık sunuyor.
Kapı Bekçileri (2012)
İsrail'in teröre karşı savaşını denetlemekle görevlendirilen İsrail'in gizli servis teşkilatı Shin Bet'in başkanı, alınan her kararın kavşağında hazır bulunuyor. İlk defa, ajansın altı eski başkanı içgörülerini paylaşmayı ve eylemleri hakkında kamuoyuna yansıtmayı kabul etti.
İsrailli film yapımcısı Dror Moreh'in yönettiği Kapı Bekçileri , arşiv görüntülerini ve bilgisayar animasyonunu derinlemesine röportajlarla birleştiriyor; tamamı Altı Gün Savaşı'nda Shin Bet'in ortaya çıkan rolünü ve Filistin topraklarının işgalini ele alan yedi bölüme ayrılıyor. , Oslo Anlaşmaları, Yahudi terörizmi, Otobüs 300 olayı (1984'te Shin Bet üyelerinin iki Filistinli otobüs korsanını rehine krizi olayı bittikten ve yakalandıktan hemen sonra infaz ettiği olay) ve Hamas militanlarına yönelik suikast.
REKLAMCILIKYönetmen açıkça Errol Morris'in Oscar ödüllü belgeseli The Fog of War'dan ilham aldı ve The Gatekeepers, savaşların kalbindeki figürlere dair son derece dürüst ve ustalıkla kurgulanmış bir bakış açısı sunuyor. Bu, şiddet eylemlerini organize edenlerin anlattığı ufuk açıcı bir tarih dersi.
İçlerinden biri "Ahlakı unutun" diyerek bunun sizi geleceğe dair umutla dolduracak bir film olmadığını gösteriyor. Bununla birlikte, İsrail'in Batı Şeria'daki davranışlarını Nazilerin İkinci Dünya Savaşı'nda işgal altındaki Batı Avrupa'daki Yahudi olmayan sivil nüfusa karşı tutumlarıyla karşılaştıran açık sözlü röportajcılar, eninde sonunda gerçeğin bir yol bulacağını umut etmenizi sağlıyor.
Fokstrot (2017)
Samuel Maoz ( Lübnan'ın arkasındaki yönetmen) inanılmaz derecede güçlü aile trajedisini Venedik Film Festivali'nde sundu ve burada Büyük Jüri Ödülü Gümüş Aslan'ı kazandı. Bir anlık yıkımla başlayan üç bölümlük bir hikaye: Askerler orta yaşlı bir çiftin evine gelerek onlara oğullarının görev sırasında öldürüldüğünü söyler.
Daha sonra İsrail askerlerinin çölde sınır devriyesi yaparken can sıkıntısını uzak tutmaya çalışan bakış açısını görüyoruz. Kabus gibi bir üçlünün bu sınır çizgisi rüya gibi orta kısmından sonra üçüncü bölüm ebeveynlere geri dönüyor.
Ne kadar az söylenirse o kadar iyi çünkü bu film sizi sarsacak. Bu, parçaları yavaş yavaş yerine oturan bir bulmacadır ve sonuçları çok etkileyici ve her şeyden önemlisi sürükleyicidir. Maoz, acının evrenselliği hakkında yorum yapıyor ve herhangi bir ülkenin siyaset adına gençleri ölüme gönderme kapasitesine ilişkin dramasına haklı bir öfke duygusu aşılıyor.
REKLAMCILIKAcil ve çok esprili bir film, İsrail Savunma Kuvvetlerinin dört Arap gencin vurulmasını örtbas etmesini tasvir ettiği için gündeme geldi. Filmi "kendi kendini kırbaçlamanın ve İsrail karşıtı anlatıyla işbirliğinin sonucu" olarak nitelendiren İsrail Kültür Bakanı Miri Regev tarafından kınandı.
Daha çok savaşın yararsızlığına karşı hümanist bir savunma.
Gazze Mon Aşk (2020)
Filistin'in 2022 Akademi Ödülleri'nde En İyi Uluslararası Uzun Metraj Film dalında resmi girişi olan, Tarzan ve Arab Nasser imzalı Gaza Mon Amour , bizi, Siham'a ona aşık olduğunu söylemeye hiçbir zaman cesaret edemeyen 60 yaşındaki Gazzeli balıkçı Issa'yla tanıştırıyor. . Balık ağında Yunan tanrısı Apollon'un heykelini bulduğunda şansının dönmüş olabileceğine inanır. Ancak yerel yetkililer evindeki bu heykelin kendisine ait olduğunu öğrenince sorunlar baş göstermeye başlar.
Gaza Mon Amour hafif bir film, bu listedeki diğerlerinden çok daha fazlası; ama Gazze'deki yaşamın sıkıntılı yönlerinden asla uzak durmayan çok etkileyici bir dram. Düğümlü sosyopolitik bölgeye çok fazla girmiyor, sert yemek yerine daha hafif bir romantizmi tercih ediyor. Bununla birlikte, günümüz Filistin'inin içine bir bakış atıyor ve absürt komedi ve bazı unsurları karıştıran filmin tonuna tamamen bağlı kalarak olayları inandırıcı tutmayı başaran Salim Daw ve Hiam Abbass (yine kendisi) tarafından sonuna kadar destekleniyor. beklenmedik birkaç sihirli gerçekçilik serpintisi.
Seyir Kabini (2020)
The Viewing Booth, kurgu olmayan görsellere nasıl anlamlar yüklediğimizi ve bu görsellerde gördüklerimizin inanç sistemimizle nasıl bağlantılı olduğunu araştırıyor.
REKLAMCILIKİsrailli yönetmen Ra'anan Alexandrowicz, İsrail askeri yönetimi altındaki Filistin varlığının acımasız gerçekliğini tasvir eden çevrimiçi video görüntüleri derliyor. Daha sonra bu görüntüleri Amerikalı öğrencilere gösteriyor ve tepkilerini filme alıyor; onlardan biri olan, İsrail'in coşkulu bir destekçisi olan Maia Levy'ye odaklanıyor. Altı ay sonra Alexandrowicz, Levy'yi daha fazla görüntü izlemeye davet ediyor. Bu kez Maia, işgalin görüntülerini izlerken kendisinin düzenlenmiş görüntülerini izliyor. Önceki yorumunun yansıtıcı bir analizini sunarak algıya ve olayları kendi önyargılarımızın filtresinden nasıl gördüğümüze dair bir yansıma sunuyor.
2020 yılında Berlinale dahil çeşitli film festivallerinde vizyona giren bu katmanlı ve az izlenen film, özellikle dezenformasyon çağında önemli bir izlek. Bu listedeki en sinematik olmayabilir ama güncel olayları nasıl gördüğümüz, algıladığımız ve yorumladığımız açısından şüphesiz en dikkat çekici olanlardan biri.
